เพลงอนิจจัง....ความสาวไม่เที่ยง
สาวสาว คือ มวลดอกไม้
ยามสามไฉไล เบ่งบานแช่มชื่น
สาวงามดังดอกไม้หอม
ชวนหมู่ภมรดมดอมทุกวันคืน
สายเอ๋ย อย่าพึงโรยรา
เหี่ยวแห้งเลยหนา..อยู่ค้ำฟ้าคู่สาว
เป็นดอกไม้ที่สวย ยันเช้า
ให้โลกของเราไม่เหี่ยวเฉาโรยรา..
...อนิจจา..ความสาวไม่เที่ยง
ต้องแก่เอนเอียง ไม่เที่ยงแท้หนา
จากสาว..สาว สู่วัยชรา..
ต้องมวยมรณา...ดังดอกไม้โรย
เป็นดอกจันทร์ ที่งามตอนเผา
สุดแสนน่าเศร้า...สุดสังเวชโอดโอย
ไม่นานเหลือเพียงเศษเถ้าโปรย
ใครจะกอบโกย..เมื่อไม่เหลือความสาว..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น