ค้นหาบล็อกนี้

วันจันทร์ที่ 22 สิงหาคม พ.ศ. 2559

บัณฑิตเช่นขุนเขา


สัตบุรุษประดุจภาพแห่งขุนเขา
แลดังเงาหินวันต์อยู่เบื้องหน้า
เห็นจากไกลปรากฎใกล้แม้ลิบตา
เด่นสง่าดังขุนเขาหิมวันต์
ส่วนอสัตบุรุษเป็นดุจศรตอนมืดมิด
ไม่รู้ทิศยิงทิ้งหายมิวายหัน
ไม่อาจเห็นในราตรีที่เงียบงัน
ในคืนจันทร์อับแสงข้างแรมเอยฯ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น