ค้นหาบล็อกนี้

วันอังคารที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2559

ที่สันติ อหึงสา

***ที่สันติ อหึงสา***
ที่ไม่มีสงคราม
ไม่มีเหยียดหยามดูหมิ่น
ไม่มีก่อการร้ายทมิฬ
ไม่มีเสียงชีวินคร่ำครวญ
ไม่มีแก่งแย่งเข่นฆ่า
ไม่มีคนบ้าโหยหวน
ไม่มีเมืองร้างโซ่ตรวน
ไม่มีกำสรวญกำพร้า
ไม่มีเสียงระเบิดปืนไฟ
ไม่มีใครกรีดร้องผวา
ไม่มีคราบเลือดน้ำตา
ไม่มีเสียงโหยหาสันติภาพ
ที่ที่มวลดอกไม้เบ่งบาน
ที่สถานรื่นรมย์เอิ่บอาบ
ที่มีแต่มิตรไมตรีซึมซาบ
ที่ระนาบเสมอไม่โน้มเอียง
ที่สงบระงับดับทุกร้อน
ที่พักผ่อนอหึงสาสงัดเสียง
ที่สันติภาพแบบพอเพียง
ที่คู่เคียงบรมสุข..พ้นทุกข์ภัย..ฯ

วันอาทิตย์ที่ 28 สิงหาคม พ.ศ. 2559

ผู้ขยันย่อมไม่พร่าประโยชน์


            กาลาคะตัญจ นะ หาเปติ อัตถังฯ            
(คนขยันย่อมไม่พร่าประโยชน์ชั่วตามกาล)
ประโยชน์มีรอผู้สู้ขยัน
ผู้บากบั่นการงานรู้หน้าที่
มอบอำนวยประโยชน์โปรดคนดี
ให้มั่งมีมั่งคั่ง ยั่งยืนนานฯ

โทษของความเกียจคร้าน


ผู้เกียจคร้าน ไม่พานพบวิชา
หมดปัญญาหาทรัพย์..กระชับมิตร
จึงไร้เพื่อน เรือนเหงา เศร้าทุกข์จิต
ไม่อยากคิดสร้างกุศลผลบุญทาน
จึงเศร้าหมอง ข้องขัด อึดอัดใจ
หน้าหมองไหม้ อนาถา น่าสงสาร
หมดบุญพาวาสนา ดลนิพพาน
เพราะเกียจคร้าน..จัญไร ไม่น่าเลย..ฯ

จะล่วงทุกข์ได้ เพราะความเพียร


วิริเยน ทุกขะมัจเจติ
(จะล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร)
"พยายามกล้าหาญไม่ย่อท้อ
อดทนไม่ง้อโชคชะตา
เพียรมุ่งมั่นบากบั่นสู้ฟันฝ่า
อุปสรรคนานา กล้าเผชิญ
ไม่กลัว ไม่หวั่น สั่นคลอน
ต่อกร ลำบาก ยากเนิ่น
สิ้นสุดทุกข์หนทางดำเนิน
ไม่เก้อเขิน..ล่วงทุกข์ จึงสุขจริงฯ

วันเสาร์ที่ 27 สิงหาคม พ.ศ. 2559

ก้าวให้ไกล ไต่ให้สูง


ก้าวที่เคยพลาดพลั้ง
บางครั้งคือบทเรียน
ระวังก้าวหนามตำเสียน
ค่อยพากเพียรก้าวมุ่งมั่น...
สำคัญไม่ย่อท้อ
ไม่นั่งรอทอความฝัน
เหงาเศร้าอย่าไหวหวั่น
เช่นตะวันผ่านคืนแรม
สู้อดอดทนฝึกฝนกล้า
ผ่านครหาคำเหน็บแนม
อุปสรรคทักจักยิ้มแย้ม
กระตุ้นแถมแรงก้าวเดิน
มุ่งมั่นสู่เป้าหมาย
ก้าวสุดท้ายไม่สายเกิน
ผลสำเร็จไม่นานเนิน
สุขเพลิดเพลิน..เมื่อคว้าชัย..ฯ

วันศุกร์ที่ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2559

ควรปฏิบัติอ่อนโยนยำเกรงต่อสรรพสิ่ง


    สรรพสิ่งมีคุณค่ามีความหมายในตัวมันเอง ไม่ใช่สักแต่ว่ามีอยู่บนโลกใบนี้ ทั้งที่เกิดขั้นเองโดยธรรมชาติ หรือฝีมือมนุษย์สร้างขึ้นมาก็ตาม  อย่าดูถูกสิ่งที่มีอยู่แม้จะเป็นเพียงแค่รูปปั้น ปฏิมากรรมใด ๆ  หรือสิ่งที่ธรรมชาติรังสรรค์ขึ้นมา   ควรที่จะให้ความเคารพยำเกรง  ดังเช่นขุนเขา ป่าไม้ ทะเล ล้วนเป็นมรดกโลกที่มีมาก่อนเราทั้งสิ้น  เพียงแค่คิดจะทำลายก็ผิดแล้ว  แม้หากทำลายลงไม่ให้เหลือ  ก็อาจจะได้รับโทษทัณฑ์มหันต์ที่โหดร้ายที่สายเกินกว่าจะให้อภัยได้ทัน  ดังนั้นควรมีจิตที่อ่อนน้อม อ่อนโยน พีงปฏิบัติต่อสรรพสิ่ง ด้วยมีเมตตาเหลือประมาณ ปราศอคติทางอารมณ์ ไม่มีเขา ไม่มีเรา สิ่งที่มีอยู่ และสิ่งที่อาศัย ก็จะคงเป็นมิตรซึ่งกันและกันตลอดกาล ฯ

น่าเสียดาย...หากลูกพ่ายคุณค่าน้ำนม


ชีวิตยากฝากครรภ์ในท้องแม่
เก้าเดือนแก่จึงคลอดรอดเป็นคน
กว่าเติบใหญ่แม่ใส่ใจเลี้ยงไม่บ่น
สู้อดทนเพื่อลูกสุขสบาย...
ข่าวลูกตายพ่ายชีวิตเพราะคิดสั้น
เหมือนมีดหั่นหัวใจใกล้สลาย
อุตส่าห์เลี้ยงดูแลทั้งใจกาย
น่าเสียดายลูกพ่ายคุณค่าน้ำนม...ฯ

ยิ่งใหญ่..ในใจคน ไม่อับจนบริวาร


"ยิ่งใหญ่..ในใจคน ไม่อับจนบริวาร"
สุริยามีเดชกล้า ถึงพันเท่า
แต่ต้องยอมสยบใต้เงาแห่งเมฆา
ยอมตกดินทิ้งเวหา
เพียงเพื่อหลีกทางดาราเดือน
อย่าคิดว่า..ยิ่งใหญ่ ค้ำฟ้า
จะไม่มีใครกล้ามักตักเตือน
ถึงยิ่งใหญ่..แต่ไร้เพื่อน
คงไม่ต่างกับเดือน...ที่ไร้ดวงดาวฯ

คนชอบพูดเท็จ มักทำชั่วได้ทุกอย่าง

อะภูตะวาที นิระยัง อุเปติ
โย วาปิ กัตวา นะ กะโรมิจจาหะ
อุโภปิ เต เปจจะ สะมา ภะวันติ
นิหีนะกัมมา มนุชา ปรัตถะฯ
"คนรักชั่ว กลัวผิด ติดพูดเท็จ
เมื่อตายเสร็จ  ตกนรก เผ่าหมกไหม้
อีกคนเลวทำบาปช้าสาแก่ใจ
ปกปิดไว้ ไม่ได้ทำว่า "กรรมตน"
คนทั้งสอง ประคองกรรม ต่ำเลวช้า
เสมอกันในโลกหน้าว่าไม่พ้น
ย่อมเข้าถึง นรกเดือดร้อนรน
วิบากผลคนพูดเท็จ..เข็ดหลาบเอย..ฯ

ความชั่วไม่ทำเลยดีกว่า


อะกะตัง  ทุกกะฎัง เสยโยฯ
"ความชั่วไม่ทำเลยดีกว่า"
ขึ้นชื่อชั่ว ช้า เลวบาป หยาบลามก
ตกนรก  คือจุดหมาย ปลายทางเหว
ผล คือ ทุกข์เผ็ดร้อน กว่าไฟเปลว
อย่าทำเลว ชั่วเลยหนา..ไม่น่าทำฯ

ชีวิตเช่า..เจ้าหนี้มัจจุราช


"ชีวิตเช่า..เจ้าหนี้มัจจุราช"
เช่ากายมาเกิดถือกำเนิดตัวตน
ใช้หนี้ตอบแทนผลหนึ่งชีวิตลิขิตกรรม
ผิดชอบชั่วดีอยู่ที่การกระทำ
ไม่มีใครอยู่ค้ำเหนือเมฆาฟ้าดิน..
เจ้าชีวิตคือพญามัจจุราช
สั่งมวลญาติพยาธิตามหนี้สิน
ใครประมาทต้องใช้หนี้ด้วยชีวิน
ถึงรวยจนหมดสิ้นถูกตัดสินที่ความตาย...ฯ

วันพฤหัสบดีที่ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2559

ฝากรอยสัก "รักแม่"


ฝากรอยสัก "รักแม่"
สักคำว่า "รักแม่" ให้แก่หัวใจ
ฝักไว้ภายใน..ไม่มีวันเลือนหาย
สักไว้บูชาเหนือเศียรเกล้าพลีกาย
จะก้มกราบไหว้รำลึก..บูชาคุณ
รอยสักภายนอก อาจลบออกหมดไป
แต่รอยสัก..ที่หัวใจ ยังคงอบอุ่น
รอยสัก.."รักแม่" ไม่ผันแปรเทิดทูน
พระคุณแม่ค้ำคูณให้ลูกนั้น...เจริญ..เจริญฯ

รักแม่แค่คนเดียว


รักเดียว คือ แม่
รักแท้แค่แม่คนเดียว
รักจริงแน่นเหนียว
ไม่เคยคดเคี้ยวเปลี่ยนแปร
ลูกจะยึดมั่นกตัญญู
เชิดชูบูชาแม่แท้
เหนือสิ่งหัวใจดวงแด
ขอมีเพียงแม่..รักแท้แค่แม่คนเดียว..ฯ

อย่าเห็นกรงนก เป็นดอกบัว


ชีวิตเขา เขาก็รัก  ประจักษ์เถิด
ไม่อยากเกิดเป็นทาสขาดเสรี
ใยต้องจับจองจำ..หวังทำดี
แลกไมตรีคนจ่าย..แล้วได้บุญ
คนที่จับเขาขังชั่งใจไหม
ลองให้เขาจับใส่ขังยังขุ่น
แล้วให้คนซื้อปล่อยแลกเงินทุน
จะเป็นบุญหรือบาปนั้นพนันดู..ฯ

วันพุธที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2559

เพลงอนิจจัง....ความสาวไม่เที่ยง






เพลงอนิจจัง....ความสาวไม่เที่ยง
สาวสาว  คือ มวลดอกไม้
ยามสามไฉไล เบ่งบานแช่มชื่น
สาวงามดังดอกไม้หอม
ชวนหมู่ภมรดมดอมทุกวันคืน
สายเอ๋ย  อย่าพึงโรยรา
เหี่ยวแห้งเลยหนา..อยู่ค้ำฟ้าคู่สาว
เป็นดอกไม้ที่สวย ยันเช้า
ให้โลกของเราไม่เหี่ยวเฉาโรยรา..
...อนิจจา..ความสาวไม่เที่ยง
ต้องแก่เอนเอียง ไม่เที่ยงแท้หนา
จากสาว..สาว สู่วัยชรา..
ต้องมวยมรณา...ดังดอกไม้โรย
เป็นดอกจันทร์  ที่งามตอนเผา
สุดแสนน่าเศร้า...สุดสังเวชโอดโอย
ไม่นานเหลือเพียงเศษเถ้าโปรย
ใครจะกอบโกย..เมื่อไม่เหลือความสาว..

เมตตาค้ำจุนโลก



เมตตามีค่า กว่าความรัก
เฝ้าพิทักษ์  โอบกอดโลกใบนี้
ปราศจากเกียจชัง สร้างไพรี
โลกขจีด้วยเมตตา เหลือประมาณฯ

มีหน้าที่ให้ขวนขวาย


เพราะหน้าที่มีไว้ให้ขวนขวาย
อย่ามัวหลับสบายเป็นซากผี
พึงมีจิตสาธารณะสามัคคี
เป็นคนดีเพื่อสังคมน่าชมเชย..ฯ

วันอังคารที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2559

พึงคิดดี ทำดี พูดดี


คิดดีดี เท่าที่ใจนี้ จะคิดได้
ทำดีดี เท่าที่กายนี้จะทำได้
พูดดีดี เท่าที่จะเอ่ยวจีให้จริงไพเราะได้



วันจันทร์ที่ 22 สิงหาคม พ.ศ. 2559

อย่าอยู่ใกล้เลยคนพาล


คนมักโกรธโทษร้ายกว่าเสือสิงห์
คนพาลยิ่งอสรพิษร้ายทำลายล้าง
คนอกตัญญูทรพีให้หนีห่าง
อย่าได้ร่วมเดินทางจักฉิบหาย!!!!
****
คนโบราณท่านจึงสอนเตือนเสมอว่า
ห่างสุนัขให้ห่างศอก
ห่างวอกให้ห่างวา
ห่างคนชั่วพาลาให้ห่างไกลเป็นแสนโยชน์ร้อยโยชน์
จึงจะปลอดภัย
****

มีแต่ไร้ค่า


"มีทางบุญให้เดิน..ไร้คนเดิน
กลับหลงเพลิน..เดินทางบาปบุญไม่เห็น
มีอริยมรรค..หนทางพ้นลำเค็ญ
กลับหลีกเร้น..แสวงหาทางอบาย..
มีขุมทรัพย์..ฝังไว้อยู่เบื้องหน้า
ไร้ปัญญา..ดวงตาค้นจุดหมาย
มีพละกำลัง เหนือแรงกาย
น่าเสียดาย..หากไม่พยายามตามกำลังฯ

กายอ่อนน้อม วาจาอ่อนหวาน ใจอ่อนโยน



กายอ่อนน้อม ถ่อมตน ให้คนรัก
ถึงสูงศักดิ์ พักตร์อ่อนโยน โค่นศักดิ์ศรี
วาจางาม อ่อนหวาน ขานวจี
ยอดไมตรี ผูกมิตร สนิทใจ...



ข้อคิดจากผึ้ง


"มองรังผึ้งให้ซึ้งธรรมจำไว้เถิด
รังบังเกิดน้ำผึ้งหวานจักขานไข
เพราะผึ้งมีองค์ห้าอย่างประจำใจ
เหนือสิ่งใดในโลกา ๕ ประการ
๑. นิสัยผึ้งขยันหากินไม่สิ้นสุด
ไม่เคยหยุดบินไกลหาอาหาร
๒.ชอบบินต่ำไม่สูงมุ่งการงาน
๓. รักสะอาดสะอ้านอนามัย
๔.ทั้งมีใจชอบสั่งสม บ่มเสบียง
เพื่อหล่อเลี้ยงลูกอ่อนให้เติบใหญ่
๕.ทั้งรู้รักสามัคคีเหนือสิ่งใด
ต่างพร้อมใจเป็นหนึ่งพึ่งพากันฯ"

สุดยอดผ้าขี้ริ้ว


ยอมทุกอย่างเพื่อสะสางสกปรก
เพื่อกำจัดความรกขยะสิ้น
ยอมมอบกายแปดเปื้อนขี้ฝุ่นดิน
เพื่อชำระมลทินให้ผู้คน
ต้องหมองเศร้าเสื่อมโทรมทุกวี่วัน
บ้างถูกหั่นแยกชิ้น..ไม่ท้อบ่น
จะซักบ้าง..ตากแดดบ้างไม่กังวล
ยอมเจ็บทน..ตามหน้าที่ผ้าขี้ริ้ว..ฯ

บัณฑิตเช่นขุนเขา


สัตบุรุษประดุจภาพแห่งขุนเขา
แลดังเงาหินวันต์อยู่เบื้องหน้า
เห็นจากไกลปรากฎใกล้แม้ลิบตา
เด่นสง่าดังขุนเขาหิมวันต์
ส่วนอสัตบุรุษเป็นดุจศรตอนมืดมิด
ไม่รู้ทิศยิงทิ้งหายมิวายหัน
ไม่อาจเห็นในราตรีที่เงียบงัน
ในคืนจันทร์อับแสงข้างแรมเอยฯ

พระยสะ


...ที่วุ่นวายขัดข้องหม่นหมองจิต
เหมือนผูกติดกรงขังกลางป่าช้า
ล้วนซากศพสังขารละลานตา
อนิจจายากข้ามพ้นแทบจนใจ
เสียง ยสะ บ่น พรำ คำ ขัดข้อง
ใจเรียกร้องหลุดพ้นหายสงสัย
เดินละเมอเพ้อพร่ำ ย่ำพงไพร
ใกล้รุ่งอโณทัยใจเหม่อลอย....