เหนื่อยหนัก..ก็พักก่อน

ขอซบดินกลิ่นไอฝุ่นได้หนุนพัก
แทนหนุนตักแม่นอนผ่อนเหนื่อยหาย
ลืมทุกอย่าง ไร้กังวลกรนสบาย
ไม่ฝันร้าย ใครมากวนให้ป่วนใจ....

เป็นที่เรา

จงเป็นในสิ่งที่เป็น
อย่าอยากเป็นในสิ่งที่ไม่เป็น..
**พึ่งรู้ตัวว่า เป็น เรา หรือ ไม่เป็น
พึ่งรู้เห็นเป็น เรา ก็ วันนี้
เราใช่เรา อยู่ที่เรา ใครบ่งชี้
ปฐพี พยานเห็น เป็นที่เรา...ฯ

ฝ่าชีวิต..ความตาย

ชะตากรรมชีวิตช่างโหดร้าย

บนยอดปลายเส้นด้ายแห่งความหวัง

จะรอดพ้นฝ่าความตายหรือพ่ายพัง

ไม่อาจหยั่งรู้ชะตา...ว่าอย่างไร

เพียงความกล้าฝ่าความกลัวที่หลอกหลอน

ไม่อาจร้องอุทธรณ์หรือร่ำให้

แลกชีวิตเพียงมุ่งหวังเหลือโชคชัย

ไม่บรรลัยเพราะแรงใจสู้พยายาม....
(นับถือหัวใจ อีกัวน่า)

ดีต่อใจ..ที่ดีจริง

ดีต่อใจ เรา ไม่พอเขา
ดีแค่เรา..นั้นเขาไม่พอ
ดีต่อใจ เขา และเรา จึงดีต่อ
ทั้งเราเขา..ก่อดีที่หัวใจ.....
(ดีต่อใจที่ดีจริง)

กำลังใจ..แด่เธอผู้หลังผิด

อย่าให้ความท้อ...มาเป็นหนามยอกใจ

ทำลายภาพอ่อนไหว...สะเทือนอารมณ์

แก้ไขสิ่งผิด ที่พาชีวิตขื่นขม

ยกจากหลุมหล่มโคนตมอบาย....

   อย่ามัวแต่ท้อใจ...อาลัยพ่ายพัง

ตรอมใจหมดหวัง ฝังชีวิตเดี่ยวดาย

เลิกทาสติดยา...พาชีวิตพ้นความตาย

ตะวันยังไม่สาย....ขออย่าได้ยอมแพ้...

   มีวันนี้วันใหม่...ลืมเรื่องร้ายวันวาน

ฝึกหัวใจห้าวหาญเด็ดเดี่ยวแน่วแน่

คนข้างหลังยังคอยอุตส่าห์ดูแล..

อย่าลืมพ่อแม่...ผู้ให้กำเนิดมา....

ปริศนา..ยักษ์สามตน

มียักษ์สามตัวกุมกินหัวใจคน

ยักษ์หนึ่งตนชอบโลภอยากเหลือประมาณ

ยักษ์ที่สองมักโกรธเกลียดเป็นสันดาน

อีกยักษ์อันธพาลมืดบอดหลงโง่งมงาย

หัวใจใครถูกยักษ์สามคุกคามกิน

ต้องแดดิ้นสิ้นมนุษย์ว่าฉิบหาย

โลกทั้งโลกต่างแก่งแย่งดูวุ่นวาย

ต้องมลายพ่ายสูญสิ้นคุณธรรม...

พึงกำจัดยักษ์ทั้งสามให้ตามบด

อย่าให้โลภมากำหนดคอยเหยียบย้ำ

ให้รู้จักเสียสละทานกรรม

เมื่อโกรธเข้าครอบงำให้บริกรรม น เมตตา

พยายามเพียรภาวนาปัญญาเกิด

รู้ต้นเหตุกำเนิดแห่งปัญหา

มีสติระลึกรู้ด้วยปัญญา

จึงอาจฆ่ายักษ์สาม..ตามงอกงามคุณธรรม..

จงพยายาม...จนกว่าจะสำเร็จ

จะปีนเขา ก็ต้องปีนให้ถึงยอด
จะมุดลอดอุโมงค์ ก็ให้พ้นถึงที่หมาย
จะทำสิ่งใดให้ทุ่มเท ด้วยใจกาย
ถึงสุดท้าย...ให้สำเร็จเผด็จชัย..
(จงพยายาม จนกว่าจะสำเร็จ)

คืนสะอื้น ..ชีวิตไร้อิสรภาพ

เครดิตภาพจาก: https://www.youtube.com/watch?v=rSE45941hkQ

เคยนอนหลับฝันดีราตรีก่อน
ยังมีหมอนผ้าห่มพัดลมไหว
บนเตียงฟูกนุ่มนวลชวนฝันไกล
ค่อยหลับไหลนิทรา..พ้นราตรี
...แต่คืนนี้ อ้างว้าง ทุกอย่างสูญ
ช่างอาดูรเดี่ยวดาย ตะกายหนี
ในห้องแคบ กรงขัง พอเหลือที่
เปรี้ยวแสนดี ร้องร้ำให้...ใครจะรู้...

จะไม่ยอมแพ้

พยายามลุก ทุกครั้ง ที่พลาดล้ม
ขึ้นจากตมหล่มหลุมลึกพ้นห้วงเหว
ฝ่าอุปสรรคขวากหนาม ฝ่าไฟเปลว
จะไม่ยอมล้มเหลว พ่ายชีวิน....
(กุดจี่ขี้ควาย ได้ชื่อว่าเป็นสัตว์ที่มีความพยายามอดทนสูงที่สุด)

มองหามิตร..ใช่มองหาศัตรู

จะมองสิ่งใด ให้มองด้วยใจที่อ่อนโยน

ไม่คิดโค้นคุกคามหยามข่มเหง

ใส่ใจเขาใจเราต่างกลัวเกรง

ใช่นักเลงอันธพาลกรานกร่างตัว...

เคารพสิทธิ์เสรีภาพ ไม่หยาบคาย

นอบน้อมกาย จริงใจ ไม่ข้ามหัว

พูดอ่อนหวาน สานสัมพันธ์มิตรถ้วนทั่ว

อย่าหลงมัว ว่าตัวใหญ่...ไม่รู้ตาย..

โรคลืมสติ..ปากหวาน มักก้นเปรี้ยว

เครดิตรูป http://www.bangkokbiznews.com/news/detail/758043

ไม่ได้คิดจะฆ่า..ว่าสั่งสอน

แต่พลาดป้อนความตายไม่คลาดคิด

ที่มอบตัว..เพราะกลัวสำนึกผิด

ขอแค่สิทธิ์โอกาส ...เป็นคนดี....

(ปากหวาน มักก้นเปรี้ยว)

อย่าดูถูก..เหี้ยเลย

ถึงผมจะเหี้ย ก็เหี้ยแต่แค่ชื่อ
ผมไม่ดื้อ ไม่เหี้ย..ไม่เลียเขา
ไม่ได้เลว..อย่างเหี้ย..คนชอบเดา
อย่ามาเหมาว่า..ผมเหี้ย..เอี้ย จริง ๆ
(อะไรนักหนา...มนุษย์)

โชคดีนะ....คนเลว

ขอส่งเธอ ให้กรรม ที่ทำไว้

ขอ ส่งใจ อวยพร ให้ สมหวัง

ขอให้เธอได้รับผล..ในกรงขัง

ขอฝากฝังทุกข์ไว้..ในใจเธอ..

สวย..โสมม

เห็นข่าวเธอ ช่างเปรี้ยว ดูเสียวสุด
ฆ่าหั่นศพเพื่อนมนุษย์ สุดอ่อนไหว
หัวเราะยิ้ม ปริ่มปรีดา สา.. แก่ ใจ
เธอช่างสวยจัญไร ไร้ค่า..น่าโสมม..