ใจหมา

เมื่อสุนัขรักนายเพียงจงรัก

ไม่สมัครปันใจให้ใครอื่น

ขอภักดีแต่นายอย่างยั่งยืน

ทุกค่ำคืนเฝ้าเป็นยามตามดูแล..

คำสยองขวัญ วัยเด็ก ถึง วัยชรา

คำสยองขวัญ วัยเด็ก ถึง วัยชรา

"วัยเด็กไม่นาน...คงผ่านไป

อีกไม่นานวัยผู้ใหญ่ ก็ผ่านมา

ไม่นานหนอก็ถึงวัยชรา

อนิจจาสุดท้ายกลายเป็นผี.."

อหิงสกะ

ขอยอมแพ้..ไม่ขอสู้เพื่อชนะ

ขอเป็นพระ..ไม่เป็นมารประหารฆ่า

มีเพียงเมตตาวุธแผ่ให้สัตว์นานา

ไร้ศาสตราอาคมข่มรังแก...

ไม่เลือกข้าง

จะให้อยู่ข้างไหนก็ลำเอียง

เพราะสุ่มเสี่ยงดราม่าว่าเลือกข้าง

ขอเลือกอยู่ตรงกลางทางสายกลาง

ไม่บาดหมางระหว่างเขาเราและเธอ..

เพราะมีสิ่งดี. กันภัยให้ปลอดภัย

เพราะมีสายน้ำไหลผ่านที่แห้งแล้ง เพราะมีแสงส่องผ่านที่สลัว เพราะมีมิตรภาพ..ปราบความกลัว เพราะมีชั่ว..จึงต้องมีดีไว้ให้ร่มเย็น...

ให้อภัย..ย่อมชนะใจที่ไม่แพ้

ให้อภัยเสมอ...ขอยอมแพ้

ไม่หวังแก้เพื่อชนะให้เดียดฉันท์

ขอมอบมิตรภาพแทนรางวัล

ดีกว่าศัตรูกัน..ไม่ร่วมทาง..

อนาถ..ชีวิต

ชีวิตมลาย.... 

หนึ่งความตายนำพาพลัดพราก

ผ่านความลำบากยากแค้นสุดแส้นดิ้นรน

ไม่เหลือปรานี 

ให้หวังเป็นที่พึ่งพ้น

เห็นเป็นแค่เศษเดนจน

ปล่อยยอมจำนนทนตาย....

ยังมีหวังเสมอ..แม้จะลม ๆ แล้ง ๆ

ถึง คืนวันจะโศก  ทะเลจะคร่ำครวญ

ชีวิตยังรัญจวน  โหยหาแต่ความหวัง

จะสุขหรือทุกข์  เปลี่ยนแปรไม่จีรัง

ขอเพียงพลังกำลังใจไม่ย่อท้อ

            ถึงคืน  จะเศร้า  แนบหนาวสักเพียงใด

ขาดคนเอาใจ  ยิ้มได้  ไม่เคยงอ

ไออุ่นไอรักหวังใจได้เคลียคลอ

จากคนที่รอพอใจจะจริงจัง

ผ่านคืนและวันสายลมที่เปลี่ยนแปร

กำลังใจแน่วแน่  ยังยัดยืนจีรัง

ถึงแม้คนรักจะหันมาเกลียดชัง

ก็ยังเฝ้าหวัง คนเกลียดชัง จะเข้าใจ

            สายน้ำหลั่งไหล  ..ไม่มีวันกลับคืน

ทะเลสะอื้นซัดคลื่น  ...อยู่หวั่นไหว

ความหวังความฝัน...ไม่มีวันเปลี่ยนไป

เฝ้าหวังวันใหม่ ...  ด้วยใจที่เกินร้อย

            คงมีสักวัน ...ความฝันจะเป็นจริง

ดังใจที่อ้างอิง ..ทุกทุกสิ่งที่รอคอย

สำเร็จสมใจ  ...เส้นชัยไม่เลือนลอย

มีคนรอเกี่ยวก้อยร้อยใจ...เป็นหนึ่งเดียว

ความสาวไม่เที่ยง

"เพลงอนิจจัง แต่งให้กำลังใจสาวสาว "

สาวสาว คือมวลดอกไม้ 

ยามสาวไฉไลเบ่งบานแช่มชื่น

สาวงาม ดังดอกไม้หอม

ชวนหมู่ภมรดมดอม..ทุกวันคืน

สาวเอ๋ย..อย่าพึ่งโรยรา

เหี่ยวแห้งเลยหนา...อยู่ค้ำฟ้าคู่สาว

เป็นดอกไม้ ที่สวยยันเช้า

ให้โลกของเรา ไม่เหี่ยวเฉาโรยรา...

อนิจจา..ความสาวไม่เที่ยง

ต้องแก่เอนเอียงไม่เที่ยงแท้หนา

จากสาวสาว สู่วัย ชรา...

ต้องมวยมรณา..ดังดอกไม้โรย..

เป็นดอกจันทร์ ที่งามตอนเผา

สุดแสนน่าเศร้า มีแต่เสียงโอดโอย

ไม่นานเหลือเพียงเศษเถ้าโปรย

ใครจะกอบโกย เมื่อไม่เหลือความสาว...

ฝากสิ่งที่ดีไว้...เป็นกำลังใจให้เสมอ

อยากฝากตะวันไว้ในหัวใจ..ใครสักคน

ในยามหมองม่นจะเป็นแสงแห่งกำลังใจ

อยากฝากไออุ่นกรุ่นฝันละมุนละไม

ขอมอบไว้...ยามที่หัวใจของใครเหน็บหนาว.

อยากฝากสายฝน..โปรยปรายแด่ใจแห้งแล้ง

ยามเหือดแห้ง..ไม่แล้งน้ำใจอบอ้าว

อยากฝากสายลมพัดพรมหัวใจบางคราว

ใครหนอปวดร้าวพัดเศร้าให้พ้นมลทิน

อยากฝากแสงดาวพร่างพราวคู่ฟ้าราตรี

ให้ใจคนดีสดใสในยามสูญสิ้น

อยากฝากดวงเดือนเป็นเพื่อนห่วงหาถวิล

หัวใจโรยริน..ไม่เลื่อนลับฟ้าราตรี

อยากฝากรอยยิ้มอิ่มใจ..ช่วยให้คล้ายเหงา

ลบรอยซ้ำเศร้ายิ้มสู้ปัญหาไม่หนี

อยากฝากพลังกำลัง...จากใจดวงนี้

พยุงคนดี..ให้ลุกขึ้นสู้อีกหน...